ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ

αφησε με
μην με ακουμπας
θελω να προχωρησω μονη μου
μην με κρατας
λυσε μου τα σχοινιά της μαριονετας
φτανει πια
αρκετα επαιξα στο εργο σου
δεν μπορεις να πεις επαιξα καλα τον ρολο μου τοσα χρονια
ριξε επιτελους την αυλαια στο εργο της ζωης που μου εφτιαξες να ζω
απο δω κι περα θελω να παιξω σολο...
ετοιμασα τον τελειο μονολογο...
τον εκανα προβα τοσα χρονια στα κρυφα
κρυφα απο σενα απ ολους ακομα κι απο μενα
ηρθε η ωρα λοιπον να παιξω τον ρολο που διαλεξα εγω στο δικο μου εργο
περιπετεια θα ειναι επιστημονικης φαντασιας..
ειχα τον δρακο τοσο καιρο...ηρθε η ωρα να βρω τον ιπποτη ....

ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ελα
πες μου το παραμυθι μου
αυτο που μ αρεσει να ακουω 
και τρελαινομαι να ζω
βαλε μια πριγκιπισσα 
βαλε και ενα βατραχο για παρτη μου
βαλε και ενα δρακο ετσι για να εχει λογο υπαρξης ο ιπποτης
πασπαλισε το με μπολικη αγαπη
ραντισε το με το νερο του ερωτα 
ξερεις αυτο το αμιλητο που πινω και δεν μιλαω 
δεν μιλαω ποτε για το τελος
μ αρεσει δεν μ αρεσει απλα το ζω 
εστω για λιγο.. τοσο οσο κραταει το ΠΑΡΑΜΥΘΙ του ερωτα σου !!

ΓΟΥΣΤΑΡΩ

Μ αρέσει να σε κομματιάζω και να σε γεύομαι σιγα σιγα στο στομα μου..
Μ αρέσει να ρουφάω κάθε γουλιά της ανύπαρκτης καρδιά σου...
Μ αρέσει να με πλάθω πάνω στο σώμα σου και να τεμαχίζομαι με σένα για σένα...
Μ αρέσει να δαγκώνω τα χείλη μου μόνο και μόνο για να ρουφήξω λίγο απο το αίμα μου... εκει κατοικείς, κυλάς με πονάς και ΓΟΥΣΤΑΡΩ...

ΗΛΙΟΣ

καρδια σπηλια 
εσυ το φως κι εγω να περιμενω
σωμα βραχος 
εσυ νερο να πεσεις να με δροσισεις
ψυχη χωμα
εσυ λουλουδι να γυρεις να μ ακουμπησεις
μυαλο ουρανος
εσυ ηλιος να ρθεις ν ανατειλει η ζωη μου !

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ

θελω να βγω απο το κοσμο σας
να σεριανισω σε αλλα λημερια
μ αρεσει να περιδιαβαινω σε ξενους οριζοντες
δεν το τολμησα ποτε ... μα θελω να το κανω


θελω να βγω απο τα ορια σας
ξεπερασα τα δικα μου 
και προσπαθω να φτιαξω τα καινουργια μου
δεν τα ξεπερασα ποτε ξανα και με τρομαζει


θελω να μπω στον κοσμο μου
αυτο που εφτιαξα για μενα
χωρις ορους και ορια 
χωρις πρεπει και μη


θελω αλλα .... φοβαμαι να σεργιανιζω τελικα σε αλλιωτικους οριζοντες και κανω πισω .... ξανα 

9.09.10

Σπάνε οι χορδές μου live - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ανοιξέ μου να κρυφτώ Βασίλης Παπακωνσταντίνου

ΠΡΟΣΕΧΕ

οτι υπαρχει δεν το βλεπω, οτι βλεπω δεν υπαρχει, γελιο και κλαμα εγιναν 

ενα
..ενα εγιναν μ εκεινο το ...ασπρο φουστανι που δενει πισω σταυρωτα για να
με προσεχει... απο τι ακριβως?

 απο αυτο που υπαρχει ή απο αυτο που θελω
να βλεπω ?

 κι απο μενα ποιος ? ποιος θα με προσεχει ? 

απο αυτο το ομορφο γελιο που σκαω μπροστα απο καθε ομορφο δακρυ που κυλαει απο τα ματια
μου , ποιος ?

 απο το δακρυ που θελω να σκεπαζω παντα το καθε μου γελιο
, ποιος?

 προσεχε με εαυτε μου οταν γελαω τοτε εχω αρχισει και στροφαρω
επικινδυνα σε επικυνδυνες στροφες του μυαλου μου... ειναι τρελο 
αλλα μαρεσει να ψαχνω τον γκρεμο μεσα στα ματια σου ... τα εχω κρυψει μεσα
στο μυαλο μου για να τα κοιταω τις δυσκολες ωρες....προσεχε σε κοιταζω
και γελαω !

εκκρεμουν ...
κατι δακρυα για σενα...
μια ολοκληρη καρδια για μενα...
μια μισοφαγωμενη ζωη...
κατι ονειρα που τελειωσαν πριν ακομα ξεκινησουν...
εκκρεμω εγω η ιδια ..
ετσι με νιώθω μια εκκρεμότητα του εαυτου μου..

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

Hρθες και χαθηκες και παλι...

στο λαβυρινθο του μυαλου μου...

για σενα τον εφτιαξα...

για να μπορω να σε κραταω περισσοτερο κοντα μου...

μου αρεσει να μπαινεις απλα να κρυφοκοιταξεις...

και τελικα να μην μπορεις να βγεις..

δεν μπορεις να βγεις αν εγω δεν σου δειξω τον δρομο...

δρομος υπαρχει και τον ξερεις...

στον εχω δειξει απειρες φορες...

ειναι μαλλον που ο δρομος εχει εξοδο την καρδια μου και σε τρομαζει...

και ετσι προτιμας να γυρνας γυρω γυρω χαμενος...

θα κουραστεις ελπιζω...
και θα ζητησεις την εξοδο.....ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΟΥ !

ΓΡΑΜΜΑ...

η καρδια μου σαν γραμμα ανοιγμενο....το κρατας στο χερι και τρεμεις , φοβασαι, αρνεισαι να το διαβασεις ... κανεις οτι δεν βλεπεις οτι δεν ξερεις να ξεχωριζεις γραμματα και λεξεις οπως ...σαγαπω, μου λειπεις, σε θελω....... προσπαθησε κοιταξε καλα ειναι οι λεξεις οι ιδιες αυτες που εσυ ο ιδιος καποτε μου ελεγες και εγω τοσο τις πιστεψα που τελικα μονο αυτες εμαθα να γραφω να συλαββιζω και να προφερω και ακυρωσα οτι αλλο ειχα μαθει μεχρι τωρα.... αδυνατω να πιστεψω πως τελικα αυτη η καρδια θα μεινει ετσι σαν ενα γραμμα ανοιγμενο , αδιαβαστο και τσαλακωμενο .....μια χαρη μονο σου ζητω εστω και για το τελος ,αν σε καποια τσεπη το παραχωσεις ετσι για να πεις οτι ποτε δεν υπηρχε στα χερια σου, κοιτα να ειναι η τσεπη στο μερος της καρδιας σου....

ΦΩΤΙΑ ...ΑΕΡΑΣ...

φωτια και αερας
ετσι σε νιοθω διπλα μου
μια φωτια που με καιει και οσο προσπαθω
να την σβησω
τοσο την φουντωνει ενας αερας δυνατος
με καις 
με λιωνεις λιγο λιγο
κι εγω εδω να μενω μετεωρη στο αγγιγμα σου 
να περιμενω την λαβα σου
τελικα μ αρεσει τοσο πολυ να καιγομαι για σενα...
ΜΑΡΙΑ ♥

ΑΓΓΕΛΟΣ

σε γνωρισα και ειπα ζω το ονειρο μου ... 
με ειδες και ειπες ο αγγελος 
μου και εγω τι εκανα...
 επιασα το ψαλιδι μου και εκοψα τα φτερα μου να 
μεινω εκει διπλα σου για παντα ... 
εσυ εφυγες και εγω εμεινα ενας 
αγγελος με ψαλιδισμενα φτερα και ενα κορμι που προσπαθει να πεταξει 
κοντα σου....

ΜΑΡΙΑ ♥

ΙΘΑΚΗ

Το ονομα μου Ιθακη... 
περιμενω τον Ερωτα...
 τεμαχιζω καθε μερα την καρδια μου σε χιλια κομματια να ταισω τους μνηστηρες της ζωης μου και 
καθε βραδυ προσπαθω να την κανω καινουργια με την ελπιδα οτι θα 
ερθεις...
ολο ερχεσαι και ολο χανεσαι μεσα σε παραξενα ταξιδια 
καρδιας....
 ελπιζω να ρθεις...
να γευτεις το μεγαλυτερο κομματι της καρδιας μου...
 το κοβω καθε μερα και το φυλαω μεσα στις χουφτες μου για να 
υπαρχει εκει για σενα οταν θα φανεις επιτελους στην ζωη μου.... 
ΜΑΡΙΑ ♥

ερωτας..

βουβες κραυγες σε ενα κοσμο που κοιμαται ξυπνιος... 
τεραστια ματια ανοιχτα μπροστα σε κλειστα συναισθηματα... 
καρδιες που αιμοραγουν απο κανιβαλους καρδιας.. 
ζωες που χανονται απο βελη ενος τρελου και ανωμαλου ερωτα που γυρναει και βαραει οπου βρει... 
υπαρχει περιπτωση μία μονο μία φορα να πετυχεις τον στοχο σου κωλοπαιδο ?
ΜΑΡΙΑ ♥

ΚΑΛΩΔΙΟ..

Ηλεκτροφορο καλωδιο η ζωη μου,ΣΤΕΚΕΙ κομμενο πανω απο το κεφαλι μου και με ΒΑΣΤΑ σκυφτη .....σκυφτη σε ολα αυτα που ΠΟΘΩ να ζησω σε ΟΣΑ ΔΙΨΩ να πω .... ΣΤΑ γονατΑ ΕΙΜΑΙ Κ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ τον φοβο ΜΟΥ μην με ακουμπησει και πονεσω...αραγε τι θα με πονεσει περισσοτερο ? η μιση ζωη που με ΚΕΡΝΑΕΙ να ζω ή το χτυπημα του ρευματος της ηλεκτροφορας ζωης μου ? θα το ρισκαρω,ισως δεν ΛΥΤΡΩΘΩ ΜΕ ΔΩΡΟ- ΘΑΝΑΤΟ- ισως απλα ξυπνησω και δω πως ΗΔΗ ζω... 

ΠΟΣΟ...

Ποσο μπορεις και πλανιεσαι στο μυαλο μου ?
Ποσο αντεχεις να στεκεσαι στις ακρες των βλεφαρων μου ?
Ποσο και αλλο ποσο μπορω να νιοθω το κορμι σου στην αφη των δαχτυλων μου ?
Εσυ μπορεις αντεχεις εγω ομως οχι.....Τελειωσα , χαθηκα στα ματια σου και εσβησα στο κορμι σου.......μου λειπεις !

ΒΑΡΕΘΗΚΑ...

Βαρεθηκα να ζω με δανεικα αισθηματα, με καμουφλαρισμενα καλα συναισθηματα, με ξεθωριασμενες λεξεις, με ριμαγμενα σ αγαπω, με φθηνες υποσχεσεις και φτιασιδομενους βατραχους που το παιζουν πριγκιππες για να κερδισουν ενα φιλι ....

ΜΑΡΙΑ ♥

AN...

οταν παψει το ...αν , να καθοριζει τη ζωη μου. Οταν σταματησει το ...μπορει, να παιρνει θεση μπροστα απο καθε επιθυμια μου. Οταν διαγραψω για παντα απο το μυαλο μου....εσενα. Τοτε ισως μπορεσω και ζησω ελευθερη απο την εικονα σου , τα λογια σου και εσενα....

ηλεκτρικη καρεκλα

Καθησα , λοιπον, στην ηλεκτρικη καρεκλα της αγαπης σου...
Εγιναν ολα με την συγκαταθεση μου..
Ηξερα..
Ειπα, θα το ζησω κι ας πεθανω...
Αρκει για μονο μια φορα να σε δω ν αγαπας...

ΠΟΤΕ....

      Πηρα λοιπον κι εγω την καρδια μου και την κομματιασα να την ριξω προς βρωση των χρονων που περασα κοντα σου, το μεγαλυτερο κομματι μου εσυ. Ενα κομματι που δεν κοβεται , δεν διαιρειται μονο πολλαπλασιαζεται. Οσο λεω τελος τοσο συνεχιζει να ζει και να υπαρχει μεσα μου, καθε τελος και σαγαπω, καθε σαγαπω και τελος. 
     Δεν ειναι ετσι θα μου πεις και θα το πιστεψω για λιγο, για τοσο οσο κανουν τα γραμματα του σαγαπω να βγουν απο τα χειλη μου.
Προσπαθησα , λοιπον, να σφραγισω αυτα τα χειλη να παψουν να μιλουν για σενα και για μενα και τελικα, το μονο που καταφερα, ειναι να ακουγεται τοσο δυνατα μια φωνη μεσα στην καρδια μου που φωναζει.... δεν θα σε βγαλω ποτε απο την ζωη μου οσο εγω χτυπαω αυτο δεν θα γινει ποτε...

ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΑ...

εχασα την ζωη μου μεσα σε ονειρα απατηλα σε ξεθωριασμενα like , σε παραμυθιασμενους ερωτες και σε ακεφαλους καβαλαρηδες εραστες που ψαχνουν την καυλα τους σε κοιμισμενες απο την ζωη πριγκιπισες που περιμενουν το φιλι της ζωης..

ΕΛΑ....

Γιατι θελεις να ζεις .... ?

Για ξεθωριασμενα ονειρα ..?

Για ανοργασμικες ελπιδες ...?

Για απροσωπα προσωπα που ζουν σε κοσμο φτιαγμενο απο αϋλα υλικα... ?

Για αναισθητα συναισθηματα που ψαχνουν ενα θυτη θυμα ν΄ακουμπησουν...?

Για ανεραστους ερωτες που το μονο που εχουν ειναι το παθος τους για να φτιαχτουν μεσα απο σενα..?

Τωρα  δεν σ αρεσει ε ..?

Εμενα απο καιρο αλλα ελπιζω ... γιατι η δικη μου η ελπιδα εχει τον τελειο οργασμο . Ειναι γεματη με τρελα ονειρα για τον τελειο ερωτα. Δεν ψαχνω τον θυτη θυμα, γινομαι θυσια στο βωμο των αισθηματων .. το αιμα της ψυχης μου προσφερω για να επιβιωσουν η αγαπη, ο ερωτας και το παθος για ζωη....

Σ αρεσει ?

Ελα...χωραμε !!!!!!!!!

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ...

μια πεταλουδα που προσπαθει να ζησει την ζωη της αναποδα ειναι η ζωη
μου... προσπαθει να μπει παλι στο κουκουλι της να σταματησει να βλεπει
και να την βλεπουν... θελει με ενα τροπο να τα παρει ολα παλι απο την
αρχη... να δωσει καινουργια χρωματα στα φτερα - ονειρα της.... να δωσει
αλλα πεταγματα σε αλλα λουλουδια - ερωτες.... να ζησει για να πεθανει
για ενα φως - παθος πιο δυνατο απο αυτο που καποτε νομιζε οτι ειδε.... 

ΘΕΛΩ...

Θελω να κλαψω και δεν εχω δακρυα ..
θελω να φωναξω και δεν εχω φωνη ...
θελω να νιοσω και δεν υπαρχει τιποτα γυρω μου να μ ακουμπησει
θελω να ζησω και δν μ αφηνουν 
Ετσι πρεπει λεει να ζω σαν να ζω , να κλαιω χωρις δακρυα, να φωναζω με την σιωπη μου και να μαραζωνω γιατι δεν πρεπει να νιοθω... κανει κακο στην υγεια μου... τελικα μ αγαπανε ...τελικα με προσεχουν ... τωρα ειναι στιγμη που πρεπει να πω ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΜΑΡΙΑ 

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

με το σημαδι του σκορπιου μου σ εχω σταμπαρει...
πισω δεξια στο λαιμο..
εκει που καποτε σ αρεσε να σε φιλαω..

εκει σε τσιμπησα στο αποχαιρετιστηριο φιλι που μου δωσες...
οτι τολμησει να σ ακουμπησει θα ξερει παντα
πως καπου καποτε περασε απο πανω σου
ενας ...σκορπιος

Thelei Magkia-Pliatsikas kai Eystathia

...και ετσι περνανε τα χρονια.. και εγω νομιζω οτι τελικα αυτα φευγουν και εγω μενω πισω και περιμενω ..κατι ! Αυτο το κατι που θα με κανει να ξυπνησω.. να ζησω , ν αγαπησω και να παψω να υπαρχω μονο για να υπαρχω... κι οσο υπαρχω υπαρχει μαζι μου και μια κοπελα...απογοητευση την λενε και τελευταια κανω πολυ παρεα μαζι της... περιμενει βεβαια και η ελπιδα διπλα της αλλα δεν γαμιετε αστην να περιμενει της κραταω κακια τελευταια ... Οταν θα ερθει το ... κατι που περιμενω θα την βαλω να κατσει στην καλυτερη θεση και θα εχει την καλυτερη θεα... την καρδια μου !