αφησε με
μην με ακουμπας
θελω να προχωρησω μονη μου
μην με κρατας
λυσε μου τα σχοινιά της μαριονετας
φτανει πια
αρκετα επαιξα στο εργο σου
δεν μπορεις να πεις επαιξα καλα τον ρολο μου τοσα χρονια
ριξε επιτελους την αυλαια στο εργο της ζωης που μου εφτιαξες να ζω
απο δω κι περα θελω να παιξω σολο...
ετοιμασα τον τελειο μονολογο...
τον εκανα προβα τοσα χρονια στα κρυφα
κρυφα απο σενα απ ολους ακομα κι απο μενα
ηρθε η ωρα λοιπον να παιξω τον ρολο που διαλεξα εγω στο δικο μου εργο
περιπετεια θα ειναι επιστημονικης φαντασιας..
ειχα τον δρακο τοσο καιρο...ηρθε η ωρα να βρω τον ιπποτη ....