ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ελα
πες μου το παραμυθι μου
αυτο που μ αρεσει να ακουω 
και τρελαινομαι να ζω
βαλε μια πριγκιπισσα 
βαλε και ενα βατραχο για παρτη μου
βαλε και ενα δρακο ετσι για να εχει λογο υπαρξης ο ιπποτης
πασπαλισε το με μπολικη αγαπη
ραντισε το με το νερο του ερωτα 
ξερεις αυτο το αμιλητο που πινω και δεν μιλαω 
δεν μιλαω ποτε για το τελος
μ αρεσει δεν μ αρεσει απλα το ζω 
εστω για λιγο.. τοσο οσο κραταει το ΠΑΡΑΜΥΘΙ του ερωτα σου !!

ΓΟΥΣΤΑΡΩ

Μ αρέσει να σε κομματιάζω και να σε γεύομαι σιγα σιγα στο στομα μου..
Μ αρέσει να ρουφάω κάθε γουλιά της ανύπαρκτης καρδιά σου...
Μ αρέσει να με πλάθω πάνω στο σώμα σου και να τεμαχίζομαι με σένα για σένα...
Μ αρέσει να δαγκώνω τα χείλη μου μόνο και μόνο για να ρουφήξω λίγο απο το αίμα μου... εκει κατοικείς, κυλάς με πονάς και ΓΟΥΣΤΑΡΩ...

ΗΛΙΟΣ

καρδια σπηλια 
εσυ το φως κι εγω να περιμενω
σωμα βραχος 
εσυ νερο να πεσεις να με δροσισεις
ψυχη χωμα
εσυ λουλουδι να γυρεις να μ ακουμπησεις
μυαλο ουρανος
εσυ ηλιος να ρθεις ν ανατειλει η ζωη μου !

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ

θελω να βγω απο το κοσμο σας
να σεριανισω σε αλλα λημερια
μ αρεσει να περιδιαβαινω σε ξενους οριζοντες
δεν το τολμησα ποτε ... μα θελω να το κανω


θελω να βγω απο τα ορια σας
ξεπερασα τα δικα μου 
και προσπαθω να φτιαξω τα καινουργια μου
δεν τα ξεπερασα ποτε ξανα και με τρομαζει


θελω να μπω στον κοσμο μου
αυτο που εφτιαξα για μενα
χωρις ορους και ορια 
χωρις πρεπει και μη


θελω αλλα .... φοβαμαι να σεργιανιζω τελικα σε αλλιωτικους οριζοντες και κανω πισω .... ξανα 

9.09.10

Σπάνε οι χορδές μου live - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ανοιξέ μου να κρυφτώ Βασίλης Παπακωνσταντίνου

ΠΡΟΣΕΧΕ

οτι υπαρχει δεν το βλεπω, οτι βλεπω δεν υπαρχει, γελιο και κλαμα εγιναν 

ενα
..ενα εγιναν μ εκεινο το ...ασπρο φουστανι που δενει πισω σταυρωτα για να
με προσεχει... απο τι ακριβως?

 απο αυτο που υπαρχει ή απο αυτο που θελω
να βλεπω ?

 κι απο μενα ποιος ? ποιος θα με προσεχει ? 

απο αυτο το ομορφο γελιο που σκαω μπροστα απο καθε ομορφο δακρυ που κυλαει απο τα ματια
μου , ποιος ?

 απο το δακρυ που θελω να σκεπαζω παντα το καθε μου γελιο
, ποιος?

 προσεχε με εαυτε μου οταν γελαω τοτε εχω αρχισει και στροφαρω
επικινδυνα σε επικυνδυνες στροφες του μυαλου μου... ειναι τρελο 
αλλα μαρεσει να ψαχνω τον γκρεμο μεσα στα ματια σου ... τα εχω κρυψει μεσα
στο μυαλο μου για να τα κοιταω τις δυσκολες ωρες....προσεχε σε κοιταζω
και γελαω !

εκκρεμουν ...
κατι δακρυα για σενα...
μια ολοκληρη καρδια για μενα...
μια μισοφαγωμενη ζωη...
κατι ονειρα που τελειωσαν πριν ακομα ξεκινησουν...
εκκρεμω εγω η ιδια ..
ετσι με νιώθω μια εκκρεμότητα του εαυτου μου..

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

Hρθες και χαθηκες και παλι...

στο λαβυρινθο του μυαλου μου...

για σενα τον εφτιαξα...

για να μπορω να σε κραταω περισσοτερο κοντα μου...

μου αρεσει να μπαινεις απλα να κρυφοκοιταξεις...

και τελικα να μην μπορεις να βγεις..

δεν μπορεις να βγεις αν εγω δεν σου δειξω τον δρομο...

δρομος υπαρχει και τον ξερεις...

στον εχω δειξει απειρες φορες...

ειναι μαλλον που ο δρομος εχει εξοδο την καρδια μου και σε τρομαζει...

και ετσι προτιμας να γυρνας γυρω γυρω χαμενος...

θα κουραστεις ελπιζω...
και θα ζητησεις την εξοδο.....ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΟΥ !