ΓΡΑΜΜΑ...

η καρδια μου σαν γραμμα ανοιγμενο....το κρατας στο χερι και τρεμεις , φοβασαι, αρνεισαι να το διαβασεις ... κανεις οτι δεν βλεπεις οτι δεν ξερεις να ξεχωριζεις γραμματα και λεξεις οπως ...σαγαπω, μου λειπεις, σε θελω....... προσπαθησε κοιταξε καλα ειναι οι λεξεις οι ιδιες αυτες που εσυ ο ιδιος καποτε μου ελεγες και εγω τοσο τις πιστεψα που τελικα μονο αυτες εμαθα να γραφω να συλαββιζω και να προφερω και ακυρωσα οτι αλλο ειχα μαθει μεχρι τωρα.... αδυνατω να πιστεψω πως τελικα αυτη η καρδια θα μεινει ετσι σαν ενα γραμμα ανοιγμενο , αδιαβαστο και τσαλακωμενο .....μια χαρη μονο σου ζητω εστω και για το τελος ,αν σε καποια τσεπη το παραχωσεις ετσι για να πεις οτι ποτε δεν υπηρχε στα χερια σου, κοιτα να ειναι η τσεπη στο μερος της καρδιας σου....

ΦΩΤΙΑ ...ΑΕΡΑΣ...

φωτια και αερας
ετσι σε νιοθω διπλα μου
μια φωτια που με καιει και οσο προσπαθω
να την σβησω
τοσο την φουντωνει ενας αερας δυνατος
με καις 
με λιωνεις λιγο λιγο
κι εγω εδω να μενω μετεωρη στο αγγιγμα σου 
να περιμενω την λαβα σου
τελικα μ αρεσει τοσο πολυ να καιγομαι για σενα...
ΜΑΡΙΑ ♥

ΑΓΓΕΛΟΣ

σε γνωρισα και ειπα ζω το ονειρο μου ... 
με ειδες και ειπες ο αγγελος 
μου και εγω τι εκανα...
 επιασα το ψαλιδι μου και εκοψα τα φτερα μου να 
μεινω εκει διπλα σου για παντα ... 
εσυ εφυγες και εγω εμεινα ενας 
αγγελος με ψαλιδισμενα φτερα και ενα κορμι που προσπαθει να πεταξει 
κοντα σου....

ΜΑΡΙΑ ♥

ΙΘΑΚΗ

Το ονομα μου Ιθακη... 
περιμενω τον Ερωτα...
 τεμαχιζω καθε μερα την καρδια μου σε χιλια κομματια να ταισω τους μνηστηρες της ζωης μου και 
καθε βραδυ προσπαθω να την κανω καινουργια με την ελπιδα οτι θα 
ερθεις...
ολο ερχεσαι και ολο χανεσαι μεσα σε παραξενα ταξιδια 
καρδιας....
 ελπιζω να ρθεις...
να γευτεις το μεγαλυτερο κομματι της καρδιας μου...
 το κοβω καθε μερα και το φυλαω μεσα στις χουφτες μου για να 
υπαρχει εκει για σενα οταν θα φανεις επιτελους στην ζωη μου.... 
ΜΑΡΙΑ ♥

ερωτας..

βουβες κραυγες σε ενα κοσμο που κοιμαται ξυπνιος... 
τεραστια ματια ανοιχτα μπροστα σε κλειστα συναισθηματα... 
καρδιες που αιμοραγουν απο κανιβαλους καρδιας.. 
ζωες που χανονται απο βελη ενος τρελου και ανωμαλου ερωτα που γυρναει και βαραει οπου βρει... 
υπαρχει περιπτωση μία μονο μία φορα να πετυχεις τον στοχο σου κωλοπαιδο ?
ΜΑΡΙΑ ♥

ΚΑΛΩΔΙΟ..

Ηλεκτροφορο καλωδιο η ζωη μου,ΣΤΕΚΕΙ κομμενο πανω απο το κεφαλι μου και με ΒΑΣΤΑ σκυφτη .....σκυφτη σε ολα αυτα που ΠΟΘΩ να ζησω σε ΟΣΑ ΔΙΨΩ να πω .... ΣΤΑ γονατΑ ΕΙΜΑΙ Κ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ τον φοβο ΜΟΥ μην με ακουμπησει και πονεσω...αραγε τι θα με πονεσει περισσοτερο ? η μιση ζωη που με ΚΕΡΝΑΕΙ να ζω ή το χτυπημα του ρευματος της ηλεκτροφορας ζωης μου ? θα το ρισκαρω,ισως δεν ΛΥΤΡΩΘΩ ΜΕ ΔΩΡΟ- ΘΑΝΑΤΟ- ισως απλα ξυπνησω και δω πως ΗΔΗ ζω... 

ΠΟΣΟ...

Ποσο μπορεις και πλανιεσαι στο μυαλο μου ?
Ποσο αντεχεις να στεκεσαι στις ακρες των βλεφαρων μου ?
Ποσο και αλλο ποσο μπορω να νιοθω το κορμι σου στην αφη των δαχτυλων μου ?
Εσυ μπορεις αντεχεις εγω ομως οχι.....Τελειωσα , χαθηκα στα ματια σου και εσβησα στο κορμι σου.......μου λειπεις !

ΒΑΡΕΘΗΚΑ...

Βαρεθηκα να ζω με δανεικα αισθηματα, με καμουφλαρισμενα καλα συναισθηματα, με ξεθωριασμενες λεξεις, με ριμαγμενα σ αγαπω, με φθηνες υποσχεσεις και φτιασιδομενους βατραχους που το παιζουν πριγκιππες για να κερδισουν ενα φιλι ....

ΜΑΡΙΑ ♥

AN...

οταν παψει το ...αν , να καθοριζει τη ζωη μου. Οταν σταματησει το ...μπορει, να παιρνει θεση μπροστα απο καθε επιθυμια μου. Οταν διαγραψω για παντα απο το μυαλο μου....εσενα. Τοτε ισως μπορεσω και ζησω ελευθερη απο την εικονα σου , τα λογια σου και εσενα....

ηλεκτρικη καρεκλα

Καθησα , λοιπον, στην ηλεκτρικη καρεκλα της αγαπης σου...
Εγιναν ολα με την συγκαταθεση μου..
Ηξερα..
Ειπα, θα το ζησω κι ας πεθανω...
Αρκει για μονο μια φορα να σε δω ν αγαπας...

ΠΟΤΕ....

      Πηρα λοιπον κι εγω την καρδια μου και την κομματιασα να την ριξω προς βρωση των χρονων που περασα κοντα σου, το μεγαλυτερο κομματι μου εσυ. Ενα κομματι που δεν κοβεται , δεν διαιρειται μονο πολλαπλασιαζεται. Οσο λεω τελος τοσο συνεχιζει να ζει και να υπαρχει μεσα μου, καθε τελος και σαγαπω, καθε σαγαπω και τελος. 
     Δεν ειναι ετσι θα μου πεις και θα το πιστεψω για λιγο, για τοσο οσο κανουν τα γραμματα του σαγαπω να βγουν απο τα χειλη μου.
Προσπαθησα , λοιπον, να σφραγισω αυτα τα χειλη να παψουν να μιλουν για σενα και για μενα και τελικα, το μονο που καταφερα, ειναι να ακουγεται τοσο δυνατα μια φωνη μεσα στην καρδια μου που φωναζει.... δεν θα σε βγαλω ποτε απο την ζωη μου οσο εγω χτυπαω αυτο δεν θα γινει ποτε...

ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΑ...

εχασα την ζωη μου μεσα σε ονειρα απατηλα σε ξεθωριασμενα like , σε παραμυθιασμενους ερωτες και σε ακεφαλους καβαλαρηδες εραστες που ψαχνουν την καυλα τους σε κοιμισμενες απο την ζωη πριγκιπισες που περιμενουν το φιλι της ζωης..

ΕΛΑ....

Γιατι θελεις να ζεις .... ?

Για ξεθωριασμενα ονειρα ..?

Για ανοργασμικες ελπιδες ...?

Για απροσωπα προσωπα που ζουν σε κοσμο φτιαγμενο απο αϋλα υλικα... ?

Για αναισθητα συναισθηματα που ψαχνουν ενα θυτη θυμα ν΄ακουμπησουν...?

Για ανεραστους ερωτες που το μονο που εχουν ειναι το παθος τους για να φτιαχτουν μεσα απο σενα..?

Τωρα  δεν σ αρεσει ε ..?

Εμενα απο καιρο αλλα ελπιζω ... γιατι η δικη μου η ελπιδα εχει τον τελειο οργασμο . Ειναι γεματη με τρελα ονειρα για τον τελειο ερωτα. Δεν ψαχνω τον θυτη θυμα, γινομαι θυσια στο βωμο των αισθηματων .. το αιμα της ψυχης μου προσφερω για να επιβιωσουν η αγαπη, ο ερωτας και το παθος για ζωη....

Σ αρεσει ?

Ελα...χωραμε !!!!!!!!!

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ...

μια πεταλουδα που προσπαθει να ζησει την ζωη της αναποδα ειναι η ζωη
μου... προσπαθει να μπει παλι στο κουκουλι της να σταματησει να βλεπει
και να την βλεπουν... θελει με ενα τροπο να τα παρει ολα παλι απο την
αρχη... να δωσει καινουργια χρωματα στα φτερα - ονειρα της.... να δωσει
αλλα πεταγματα σε αλλα λουλουδια - ερωτες.... να ζησει για να πεθανει
για ενα φως - παθος πιο δυνατο απο αυτο που καποτε νομιζε οτι ειδε.... 

ΘΕΛΩ...

Θελω να κλαψω και δεν εχω δακρυα ..
θελω να φωναξω και δεν εχω φωνη ...
θελω να νιοσω και δεν υπαρχει τιποτα γυρω μου να μ ακουμπησει
θελω να ζησω και δν μ αφηνουν 
Ετσι πρεπει λεει να ζω σαν να ζω , να κλαιω χωρις δακρυα, να φωναζω με την σιωπη μου και να μαραζωνω γιατι δεν πρεπει να νιοθω... κανει κακο στην υγεια μου... τελικα μ αγαπανε ...τελικα με προσεχουν ... τωρα ειναι στιγμη που πρεπει να πω ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΜΑΡΙΑ 

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

με το σημαδι του σκορπιου μου σ εχω σταμπαρει...
πισω δεξια στο λαιμο..
εκει που καποτε σ αρεσε να σε φιλαω..

εκει σε τσιμπησα στο αποχαιρετιστηριο φιλι που μου δωσες...
οτι τολμησει να σ ακουμπησει θα ξερει παντα
πως καπου καποτε περασε απο πανω σου
ενας ...σκορπιος

Thelei Magkia-Pliatsikas kai Eystathia

...και ετσι περνανε τα χρονια.. και εγω νομιζω οτι τελικα αυτα φευγουν και εγω μενω πισω και περιμενω ..κατι ! Αυτο το κατι που θα με κανει να ξυπνησω.. να ζησω , ν αγαπησω και να παψω να υπαρχω μονο για να υπαρχω... κι οσο υπαρχω υπαρχει μαζι μου και μια κοπελα...απογοητευση την λενε και τελευταια κανω πολυ παρεα μαζι της... περιμενει βεβαια και η ελπιδα διπλα της αλλα δεν γαμιετε αστην να περιμενει της κραταω κακια τελευταια ... Οταν θα ερθει το ... κατι που περιμενω θα την βαλω να κατσει στην καλυτερη θεση και θα εχει την καλυτερη θεα... την καρδια μου !

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΝΑΔΥΣΗ...

παντα πιστευα οτι οταν πιασεις πατο αντικρυζεις και την απολυτη μοναξια.. ηρθε λοιπον η στιγμη που καταλαβα ποσο λαθος ημουν... πατο εφτασα και δεν ημουν μονη μου, βρηκα γυρω μου πολλα ανθρωπινα ναυαγια ... οταν πιανεις πατο ειναι σαν να κανεις ελευθερη καταδυση χωρις μπουκαλες οξυγονου απλα κρατας την αναπνοη σου παραδινεσαι και πας... Κεφάλι κάτω, χέρια ψηλά, καρδιά εκτεθημένη.Ψυχή
ανοικτή σα βεντάλια και μάτια ερμητικά κλειστά. Μια τετοια αισθηση εχουν και οι ερωτευμενοι την ειχα νιωσει καποτε κι εγω. Σ αυτη την ελευθερη καταδυση - πατο - βρισκεις τελικα πολλες απαντησεις. Το θεμα ειναι ποσο μπορεις να τις αντεξεις. Ποιες απο αυτες μπορεις να τις ανασυρεις πισω στην επιφανεια και ποσες απο αυτες τις θαβεις επι τοπου γιατι σε τρομαξαν... Δεν ξερω αν σου φανουν χρησιμες τελικα και ποτε ... αλλα μαλλον ηθρε ο καιρος για μια ελευθερη αναδυση προς την πραγματικοτητα με οτι κι αν συνεπαγεται αυτη... ισιωσε λοιπον το σωμα ανοιξε τα ματια παρε μαζι σου και το καλυτερο σου χαμογελο και ξεκινα ... η ελευθερη αναδυση εχει ηδη ξεκινησει....
ΜΑΡΙΑ ♥

ΛΟΓΙΑ....

λογια αγαπης
κλεισμενα στο χρονο
ενα ρολοι χτυπαει και δινει ρυθμο στα ονειρα που σβηνουν
μια καρδια χτυπαει και δινει ρυθμο στα ονειρα που γεννιουνται
λογια αγαπης που ψαχνουν μια χαραμαδα για να βγουν
να ζησουν για λιγο στο φως
να παρουν για λιγο την λαμψη που τους ανηκει
το ξερουν πως ειναι για λιγο
δεν αντεχουν για πολυ στον εξω κοσμο
ξεθωριαζει το χρωμα τους , χανεται η γυαλαδα τους
και σβηνει το αρωμα τους
δεν εχει βρεθει ακομα το στομα που τους ταιριαζει για να ειπωθουν μεσα απ αυτο
ψαχνουν και ψαχνουν να βρουν αυτο το κατι που θα μελωσει τα γραμματα τους
θα ζαχαρωσει τους τονους τους και θα αντεξει να τα κρατησει για παντα ελευθερα στη χροια της φωνης του...
ειναι κριμα τετοια λογια αγαπης να φυλακιζονται μεσα σε μια ηχω απο φοβο να μην ακουστουν ποτε και μας πληγωσουν...
ΜΑΡΙΑ <3

ΠΟΣΑ...

ποσα ονειρα πρεπει να κομματιασω για σενα 
ποσες αγαπες να περασω για να σε φτασω
ποσες φορες πρεπει να ματωσω τα χειλη δινοντας λαθος φιλια
ποσες αγκαλιες ν ανοιξω και οχι να κλεισω για να πιστεψεις
να πιστεψεις οτι εχω μονο μι αγκαλια και ενα φιλι για την δικη σου την αγαπη ονειρο μου !
ΜΑΡΙΑ ♥ 
1/8/10 11.26

το τελευταίο βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη με τίτλο"Αν ήταν όλα αλλιώς

το τελευταίο βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη με τίτλο"Αν ήταν όλα αλλιώς

Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας.... Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει.... Αν στην προβλήτα μας περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτή,ατα ,όλοι αυτοί που αγαπήσαμε.... Αν τόσες φορές ,παρασυρμένοι από το τραγούδι των σειρήνων,δεν είχαμε χάσει τη ρότα μας.... Αν δεν είχαμε κρυφτεί λαθραία σε λάθος όνειρα.... Αν όλα αυτά που γυάλιζαν και τα μαζέψαμε με τόση αφοσίωση και στοργήξέραμε από την αρχή πως δεν ήταν χρυσάφι.....Μπορεί και να το ξέραμε ,αλλά μας έφαγε η ουτοπία. Αν δεν είχαμε ξεπουλήσει σε γαλίφηδες εμπόρους τα τιμαλφή μας,για λίγες γουλιές παρηγοριάς.... Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή,για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι....Τι απερισκεψία κι αυτή!Πάντα τους ληστές τους περνούσαμε για κατατρεγμένους. Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε καταιγίδες....... Αν φορούσαμε στολές παραλλαγής....Αυτό είναι σίγουρο μέσον για να πετύχεις.Μα εντελώς το αψηφήσαμε! Εμείς ακόμα και τη νιτσεράδα για τις βροχές που κάποιος προνοητικός-δεν μπορεί πάντα υπάρχει ένας τέτοιος στο περιβάλλον μας-έχωσε στις αποσκευές μας,τη χαρίσαμε στον πρώτο τεμπέλη ψαρά.Έτσι.....Γιατί μας άρεσε το χαμόγελό του..... Αχ,αυτή η λάθος εκτίμηση....Ο υπερβάλλων ζήλος...Η περιττή γεναιοδωρία! Αν είχαμε υψώσει έναν τοίχο για να προστατέψουμε τη ζωή μας...Ένα ανάχωμα έστω.Μια ξερολιθιά. Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση...Πόσος χαμένος χρόνος ,αλήθεια! Αν δεν χαμογελούσαμε ,με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο,σ'αυτόν που ερχόταν καταπάνω μας μ'ενα σουγιά....Λέγαμε αποκλείεται!Άλλη θα είναι η πρόθεσή του. Αν δεν δίναμε ραντεβού με την ψυχή μας ,πέρα από τα όριά της.... Αν δεν κάναμε τον κλόουν,με στόχο να διασκεδάσει η ομήγυρις και να ξεχάσει τον καυμό της.... Αν όλος ο κόσμος ήταν ένα κουκούλι που θα μας προστάτευε και μέσα εκεί,με όλη μας την άνεση,θα γινόμασταν από σκουλήκια πεταλούδες..... Αν...Αν.... Αν ήταν όλα.... αλλιώς! Άντε καλέ! Μα τότε ,πως θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνου μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;

Εισητήριο στη τσέπη σου

Παντελής Θαλασσινός - Κεραυνός και αστραπή

ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΑ ΟΣΟ ΚΙ ΟΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΖΗΣΩ...
ΑΦΕΘΗΚΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΣΑΓΑΠΩ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ
ΛΑΤΡΕΨΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΓΕΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΕΒΛΕΠΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ
ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ  ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΑΛΛΕΣ ΔΕΚΑ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ...
ΕΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑ ΕΡΜΑΙΟ ΤΩΝ ΟΡΕΞΕΩΝ ΤΟΥΣ...
ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΗΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΑΠΛΑ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΨΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΑΝ ΕΣΕΝΑ...
ΜΑΡΙΑ 

ΣΚΙΑ..

σαν μια σκια γυρναω εδω και χρονια προσπαθωντας να βρω το σωμα μου

με βαρεθηκε ειπε και εφυγε

δν ηθελε πια να το ακολουθω
...
θα ψαξει ειπε για αλλη σκια

μια σκια που δν θα μιλαει πολυ

δν θα γελαει πολυ

δεν θα ποναει πολυ

δεν θα αγαπαει πολυ

το πονεσα ειπε

ειπα αληθειες ειπε

και φοβηθηκε

αν το δειτε πουθενα στο δρομο σας

να του πειτε να γυρισει

δν θα μιλαω πολυ

δν θα λεω αληθειες

θα λεω παντα αυτα που θελει ν ακουει

θα σωπαινω για χαρη του

ενα πραγμα θα κανω παντα ομως και θα το κανω πολυ...

θα αγαπαω πρωτα αυτο και μετα την σκια του !

ΜΑΡΙΑ ♥

Κοιταζω τα ματια σου
γυαλιζουν και μ αρεσει
με κοιτανε και λιωνω
προσπαθω να διακρινω μεσα σ αυτα τι νιοθεις
προσπαθω πολυ
γινομαι ενα με το χρωμα τους
τρομαζω...
δεν βλεπω τιποτα 
δεν νιοθω τιποτα
ενα κενο ...
πνιγομαι μεσα στη θαλασσα τους και ακομα δν με αγγιζει τιποτα
φοβαμαι , χανομαι , βουλιαζω....
ξαφνικα κατι με τυφλωνει 
με κανει να ποναω 
να καιγομαι
μια αντανακλαση...
μια τοσο δα αντανακλαση ερωτα ...
γελαστηκα δεν ηταν απο τα ματια σου 
ηταν ο δικος μου ερωτας που τοσο καιρο λαμπυριζε στα ματια σου 
και εγω αυτο το νομιζα για δικο σου...
μια αντανακλαση ημουν λοιπον για σενα ...μια
ΜΑΡΙΑ ♥