ΠΡΟΣΕΧΕ

οτι υπαρχει δεν το βλεπω, οτι βλεπω δεν υπαρχει, γελιο και κλαμα εγιναν 

ενα
..ενα εγιναν μ εκεινο το ...ασπρο φουστανι που δενει πισω σταυρωτα για να
με προσεχει... απο τι ακριβως?

 απο αυτο που υπαρχει ή απο αυτο που θελω
να βλεπω ?

 κι απο μενα ποιος ? ποιος θα με προσεχει ? 

απο αυτο το ομορφο γελιο που σκαω μπροστα απο καθε ομορφο δακρυ που κυλαει απο τα ματια
μου , ποιος ?

 απο το δακρυ που θελω να σκεπαζω παντα το καθε μου γελιο
, ποιος?

 προσεχε με εαυτε μου οταν γελαω τοτε εχω αρχισει και στροφαρω
επικινδυνα σε επικυνδυνες στροφες του μυαλου μου... ειναι τρελο 
αλλα μαρεσει να ψαχνω τον γκρεμο μεσα στα ματια σου ... τα εχω κρυψει μεσα
στο μυαλο μου για να τα κοιταω τις δυσκολες ωρες....προσεχε σε κοιταζω
και γελαω !